Badanie bronchofiberoskopowe

Bronchoskopia to wziernikowanie dróg oddechowych wykonywane zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym po uprzedniej premedykacji. Najczęściej wykonywana jest m.in. u pacjentów z podejrzeniem choroby nowotworowej, sarkoidozy lub w celach terapeutycznych np. usuwanie nadmiaru wydzieliny bądź ciała obcego.

Podstawowe informacje

Bronchoskopia jest bezpośrednim badaniem wzrokowym krtani, tchawicy i oskrzeli. W tym celu używa się giętkiej cienkiej rurki o średnicy od 4-6 mm (bronchoskopu) z układem optycznym i źródłem światła na końcu. Bronchoskopia umożliwia lekarzowi postawienie diagnozy i leczenie niektórych schorzeń. Giętki bronchoskop może być zastosowany w celu usunięcia wydzieliny, krwi, oraz ciał obcych, do podawania leków bezpośrednio do oskrzeli i do określania miejsca krwawienia.

Opis badania

Przed badaniem często podaje się lek uspokajający aby zmniejszyć lęk . Dodatkowo podaje się atropinę w celu zmniejszenia ryzyka skurczu krtani i zwolnienia akcji serca, które czasami pojawiają się podczas badania a gardło i/lub nos są znieczulane miejscowo środkiem znieczulającym. Następnie giętki bronchoskop jest wprowadzany przez nos lub jamę ustną do dróg oddechowych. W trakcie badania lekarz ocenia drogi drogi oddechowe , pobiera materiały do badań. W zależności od zmian, które stwierdzi, może wykonać :

  1. Biopsja szczypczykami zmian widocznych w świetle tchawicy i oskrzeli. Przez kanał roboczy fiberoskopu wprowadza się szczypczyki i pobiera pod kontrolą wzroku materiał do badań .

  2. Biopsja szczoteczką, wykonywana w przypadku wykrycia zwężeń i zmian, których nie da się dotknąć szczypczykami.

  3. Cienkoigłowa biopsja przezoskrzelowa węzłów chłonnych , wykonywana w przypadku stwierdzenia w tomografii komputerowej klatki piersiowej nieprawidłowych węzłów chłonnych w bezpośrednim sąsiedztwie tchawicy i oskrzeli.

  4. Płukanie oskrzelikowo-pęcherzykowe. Jest to badaniem dzięki któremu lekarz może uzyskać materiał do badania z drobnych dróg oddechowych, które nie mogą być zbadane bronchoskopem. Po wprowadzeniu bronchoskopu do małego oskrzela, lekarz zakrapla sól fizjologiczną przez urządzenie. Płyn jest następnie zasysany z powrotem, wraz z obecnymi w nim komórkami i ewentualnymi bakteriami. Badanie płynu pod mikroskopem oraz posiew bakteriologiczny pomaga w diagnozowaniu infekcji i nowotworów.

  5. Przezoskrzelowa biopsja płuca umożliwia uzyskanie tkanki płucnej przez ścianę oskrzela. Tkankę płucną podejrzanego obszaru pobiera się przy pomocy instrumentu biopsyjnego, podobnie jak w innych badaniach, wsuwanego przez kanał bronchoskopu.

Przeprowadzone procedury wymienione wyżej dostarczają dodatkowych informacji diagnostycznych i pozwalają ustalić rozpoznanie oraz często uniknąć większej operacji chirurgicznej.

ZOBACZ: Informację dla Pacjenta oraz oświadczenie zgody na zabieg bronchofiberoskopii