Pacjent, u którego podejrzewa się chorobę nowotworową, musi być jak najszybciej zdiagnozowany i bezzwłocznie rozpocząć leczenie.
Na szybką ścieżkę onkologiczną składają się trzy elementy:
• szybka diagnostyka,
• szybkie leczenie,
• skoordynowana opieka długofalowa po zakończonym leczeniu.
1. LEKARZ PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ
Podstawowa diagnostyka i szybka decyzja
• Pacjent zgłasza się do swojego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, którego zadaniem jest określenie, za pomocą dostępnych mu narzędzi – badania podmiotowe i przedmiotowe oraz znajdujące się w zakresie świadczeń gwarantowanych POZ badania diagnostyczne, czy wizyta u lekarza specjalisty jest konieczna.
• Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej już dziś może zlecić 50 badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej, a wkrótce katalog ten poszerzy się o kolejne badania, m.in: PSA, FT3, FT4, poszerzony zakres USG, co dodatkowo ułatwi diagnostykę podstawową.
• Jeśli lekarz podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie wykonanych badań uzna, że skierowanie pacjenta do specjalisty jest konieczne, wydaje kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego, która uprawnia pacjenta do diagnostyki i leczenia bez limitów, z zachowaniem wyznaczonych terminów.
• Karta jest własnością pacjenta. Pełni ona rolę skierowania oraz dokumentuje proces diagnostyki i leczenia, aż do momentu powrotu pacjenta do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej po zakończeniu leczenia.
2. LEKARZ SPECJALISTA
Potwierdzenie nowotworu i określenie jego stadium
• Czas od momentu zgłoszenia się do specjalisty, wskazanego przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej jako właściwego dla danego umiejscowienia nowotworu lub onkologa, do postawienia diagnozy – maksymalnie 4 tygodnie.
DIAGNOSTYKA WSTĘPNA
• Etap diagnostyki prowadzącej do potwierdzenia bądź wykluczenia nowotworu – postawienia diagnozy.
DIAGNOSTYKA POGŁĘBIONA
• Etap diagnostyki mający na celu określenie typu wykrytego nowotworu, stopnia zaawansowania, oraz liczby i miejsc ewentualnych przerzutów.
• Czas na wykonanie diagnostyki pogłębionej – maksymalnie 3 tygodnie.
• Łączny docelowy czas na wykonanie diagnostyki wstępnej i pogłębionej, uwzględniający jeden dodatkowy tydzień na przemieszczenie się pacjenta wraz z dokumentacją medyczną pomiędzy podmiotami udzielającymi świadczeń, to 7 tygodni, a w okresie przejściowym 9 tygodni (2015) i 8 tygodni (2016).
• Dotrzymanie terminów to warunek dodatkowego finansowania lekarzy specjalistów w ramach szybkiej ścieżki onkologicznej.
3. SIEĆ DIAGNOSTYCZNO-TERAPEUTYCZNA
Kompleksowa opieka i skoordynowane leczenie
• Lekarz specjalista kieruje pacjenta ze zdiagnozowanym nowotworem na tzw. konsylium, właściwe dla danego umiejscowienia nowotworu. Wybór miejsca leczenia zależy od pacjenta.
• Konsylium, w którego skład wchodzi obowiązkowo onkolog kliniczny, radioterapeuta, chirurg i radiolog, a w którym może uczestniczyć także psycholog, pielęgniarka bądź inny pracownik medyczny, decyduje o sposobie i harmonogramie leczenia oraz wybiera osobę nadzorującą, tzw. koordynatora.
• Koordynator nie musi być lekarzem, ale musi być uczestnikiem konsylium. Towarzyszy on pacjentowi aż do zakończenia jego leczenia w obrębie sieci diagnostyczno-terapeutycznej. Zadaniem koordynatora jest wsparcie informacyjne, administracyjne i organizacyjne, w tym pomoc w komunikacji między pacjentem, a zespołem terapeutycznym.
• Czas na zebranie się konsylium i rozpoczęcie leczenia wynosi maksymalnie 2 tygodnie od momentu zgłoszenia się pacjenta do szpitala – jest to warunek dodatkowego finansowania w ramach szybkiej ścieżki onkologicznej.
• Leczenie musi być kompleksowe, co oznacza, że szpital musi zapewnić (w tym w ramach współpracy z innymi świadczeniodawcami) wszystkie niezbędne świadczenia.
4. MONITORING PO ZAKOŃCZENIU LECZENIA
Program stałej opieki
• Po zakończeniu leczenia koordynator opieki przekazuje pacjenta (wraz z dokumentacją oraz zaleceniami) pod opiekę specjalisty. Jeśli wyniki badań nie wykazują pogorszenia stanu zdrowia, pacjent – z programem stałej opieki długofalowej – kierowany jest do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który staje się ponownie lekarzem prowadzącym.
Podsumowanie:
1. Finansowanie BEZ LIMITU leczenia każdego pacjenta ze zdiagnozowanym nowotworem i harmonogramem leczenia przygotowanym przez konsylium.
2. Finansowanie świadczeń na poszczególnych etapach uzależnione od przestrzegania terminów.
3. Długofalowa, stała opieka po zakończeniu leczenia prowadzona przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w oparciu o zalecenia lekarza specjalisty.
4. Gwarancja kompleksowego leczenia w ramach sieci diagnostyczno-terapeutycznej.